Verzoening
Op een klein hoekperceel van 78 m2 dat reeds gedurende 15 jaar onbebouwd was, wordt een ruime eengezinswoning opgetrokken. De beperkingen van een hoekperceel worden gebruikt als randvoorwaarden en bepalen de ruimtelijke doorsnede van het huis. Een eenvoudige structuur bepaalt het plan: twee evenwijdigen aan de scheimuren maken de kamers. De overgebleven spie op de hoek genereert telkens iets extra: een ruime entree, een overmaatse nachthal, overgang tussen de leefruimtes. Het grote geveloppervlak en de dakterrassen trachten het gebrek aan tuin te compenseren: wanneer de guillotineramen open staan, ontstaat op de hoek een inpandig buitengevoel. De klassieke stapeling wordt omgedraaid zodat de leefruimtes in relatie staan tot de dakterrassen en maximaal kunnen genieten van de zuid-west oriëntatie. De gevel en het gebruik van koolstofbakstenen is een interpretatie van de voormalige fabrieksgebouwen aan de overzijde van de straat en een vertaling van de structuur.
